Hanoi vs Ninh Binh
Bangkok afgevinkt, op naar Hanoi! Nu ging onze vakantie pas echt beginnen. Na een vlucht van 2 uurtjes kwamen we aan in de hoofdstad van Vietnam. We hadden al uitgezocht welke bus we moesten pakken naar de stad. Ging dat maar zo makkelijk als in Nederland... 1,5 uur wachten in de bus, omdat ze niet genoeg mensen hebben die mee willen, dat kan hier gewoon. En geloof het of niet, we werden weer hartelijk verwelkomd door een regen- en onweersbui.
Eenmaal in Hanoi hebben we snel een poncho gekocht, om niet weer als 2 natte poedels (oke, ik dan) te eindigen in ons hotel. Ik dacht dat het verkeer in Bangkok al gek was, maar dit overtrof alles. Er zijn meer scooters dan mensen, ja echt. Als je in Nederland als rijder niet stopt voor het zebrapad krijg je waarschijnlijk een boete van €300, hier lachen de locals je uit als je alleen al zou remmen. Een weg oversteken voelt een beetje als het spelletje PacMan.
The Old Quarter’ is een super sfeervolle wijk wat ook wel het Parijs van het Oosten wordt genoemd. De huizen hebben een Franse stijl en overal verkopen ze baguettes. Na het drinken van een heerlijke coconut ice coffee werden Dennis en ik elke minuut blootgesteld aan bizzare taferelen. Gasten die hun teennagels knippen op de hoek van de straat, oude vrouwtjes die manden 3 keer zo groot als zichzelf vervoeren en motors met matrassen en ladders erop. In deze wijk kun je je dag al vullen door alleen rond te lopen om alles in je op te nemen. In de avond hebben we op een terrasje gezeten, met stoeltjes bedoeld voor speelpoppen van kleine kindjes (check foto). Ook hebben we Bun Cha gegeten. Geen idee wat het was, maar hey, we zijn op vakantie en willen van alles proberen. Het was héérlijk, een combi van vlees, rice noodles, soep en verschillende soorten slaatjes. We zijn redelijk vroeg naar ons hotel terug gegaan, omdat we 2 dagen achter elkaar in een stad zaten waar zoveel gebeurd, dat het voelde alsof we er 3 weken op hadden zitten met 5 uur slaap in totaal. Daarom hadden we besloten om de volgende dag al verder te reizen. Hanoi heeft veel indruk op ons gemaakt, maar toch leek het ons fijner om voortaan niet met keiharde karaoke in slaap te hoeven vallen.
”biepbiep”, altijd leuk als de wekker om 6:45 gaat. Maarja, in Nederland sta ik om 10:30 ook op alsof ik ben overreden door een stoet van vrachtwagens, dus ik moet niet zeuren. Onze bus naar Ninh Binh zou om 08:30 vertrekken, daarvoor wilden we nog even The Railway van Hanoi bezoeken. Dit is een treinspoor midden door de straten. Hij rijdt er 2 keer per dag doorheen en als de trein nadert halen de locals snel al hun spulletje van het spoor. Een paar foto’s voor the gram gemaakt, fixte even een taxi voor €1 met de Grab app (een soort Über) en we kwamen net op tijd terug voor de bus.
Na een reis van ongeveer 2,5 uur kwamen we aan in Tam Coc, een stadje in het Ninh Binh gebied. Zo lekker, rust! Het was er groen, rustig en stonk niet naar vis en afgeknipte teennagels. We hadden een hotelletje geboekt op 15 minuten loopafstand van het centrum. Na het drinken van een koffie (al zou je een koffie kopen bij het meest skirre tentje, het is allemaal zo lekker) moesten we even een scooter fiksen. Hier kennen ze geen scooters, het zijn automatische motorbikes van 125/150 cc. D en ik stapten een zaakje binnen om een motorbike te huren, zou wel makkelijk moeten gaan toch? Nope, na 2 minuten werden we bijna met de bezem naar buiten geschopt, omdat we geen paspoort wilde inleveren. Backpacks en kleding kunnen me gestolen worden, maar een paspoort is het belangrijkste bezit op reis. Óke, gelukkig is er nog eentje op kruipafstand. Na een gesprekje van 5 minuten via handgebaren sjeesden we rond op onze motorbikes. Ik had mijn eigen, want Dennis rijdt zoals Vin Diesel in Fast&Furious en ik wil nog het einde van de vakantie kunnen meemaken. Bij deze wil ik Google even bedanken voor het bedenken van Maps, aangezien niemand Engels kan is dit onze redder.
Het hotel was prachtig! Echt onvoorstelbaar, het was net een maand open en je was omringd door bergen, vogels, vlinders en er was een zwembad met kleine bungalows langs de zijkant. Wel een beetje duur.. €17 voor 2 personen Incl. ontbijt 😂. Natuurlijk gelijk een duik genomen en even alles in ons opgenomen. ‘Ja ik ben hier echt en ja wat ik nu zie is echt echt’.
Een paar uur later stonden we onderaan de Dragon Mountain. 500 stappen en je zou bovenaan een berg staan. Dennis als personal trainer en ik als #fitgirl (HAHA) konden dit makkelijk aan. Het was 15:00 en met de brandende zon in onze nek had ik het na 10 trede al zwaar. Ik snap niet hoe ze dat doen, de Aziaten van +50 lopen stevig door zonder 1 druppeltje zweet, terwijl wij emmers kunnen vullen met de druppels op onze voorhoofd. Na 5 stops om op adem te komen waren we op de top. Sprakeloos, het mooiste uitzicht dat ik ooit heb gezien. Natuurlijk van elke steen een foto gemaakt en even van het geluksmoment genieten. Dit pakt niemand ons meer af! Onderaan de berg zagen we bootjes waar we zelf later op de dag in zaten. Ook dit was een ervaring op zich, rondvaren door de bergen die je net van boven zag. En niet zomaar, nee door een wat ouder vrouwtje die de peddels bestuurde met haar voeten. Ik denk dat ik dit woord al 5 keer heb gebruikt in deze blog, maar het was wederom weer prachtig.
Deze dag hebben we afgesloten met de locals en eigenaren van het hotel, weer zo een geluksmomentje. We hebben gepoold, Nederlandse muziek uitgewisseld met een leeftijdgenoot, ik heb een soort Vietnamese tabak gerookt uit een bong wat een beetje hetzelfde effect als lachgas geeft (sorry mam), speciale thee gedronken en ik heb mijn meegebrachte armbandjes aan de kleintjes gegeven. En dit zonder elkaars taal te kunnen spreken! Life is good.
Next stop: Cat Ba - Ha Long Bay
Voor alle foto’s zie kopje foto’s bovenaan de pagina!
